Το πόγκο (pogo) είναι ένας χορός στον οποίο οι χορευτές πηδούν πάνω-κάτω, ενώ παραμένουν επί τόπου ή κινούνται. Ο χορός παίρνει το όνομά του από την ομοιότητά του με τη χρήση ενός ραβδιού πόγκο, ειδικά σε μια κοινή εκδοχή του χορού, όπου ένα άτομο διατηρεί τον κορμό του άκαμπτο, τα χέρια άκαμπτα και τα πόδια τους κοντά. Ο χορός του πόγκο σχετίζεται περισσότερο με το πανκ ροκ και είναι ο πρόδρομος του moshing.

Στο The Filth and the Fury, ο μπασίστας των Sex Pistols, Sid Vicious, ισχυρίστηκε ότι εφηύρε το πόγκο περίπου το 1976 σε πανκ σόου τις πρώτες μέρες της πανκ σκηνής του Λονδίνου. Ο Vicious υποτίθεται ότι εφηύρε τον χορό ως τρόπο γελοιοποίησης ανθρώπων που ήρθαν να δουν τις παραστάσεις Sex Pistols, αλλά που δεν ήταν μέρος του πανκ κινήματος. Είτε ο Vicious εφηύρε πραγματικά το χορό είτε όχι, το πόγκο συνδέθηκε γρήγορα με το punk rock. Ο Shane MacGowan, από τους πρώτους οπαδούς της πανκ σκηνής, αποδίδει το χορό του πόγκο στον Vicious, ισχυριζόμενος ότι ένα δερμάτινο πόντσο που φορούσε σε συναυλίες τον εμπόδισε από οποιαδήποτε άλλη μορφή χορού εκτός από το άλμα πάνω-κάτω. Στην αυτοβιογραφία της, Clothes, Clothes, Clothes. Music, Music, Music. Boys, Boys, Boys., η Viv Albertine των The Slits ισχυρίζεται ότι το πόγκο είναι εμπνευσμένο από τον τρόπο που ο Sid πήδηξε πάνω-κάτω παίζοντας σαξόφωνο.

Active Filters: Clear Filters